17 Kasım 2009 Salı

Atlantiğin üzerinden herkese teşekkürler!!


Saatlerdir daracık bir koltuğa sıkışmış vaziyette Atlantiği geçip karaya ayak basmak için uçuyor, uçuyor ve uçuyoruz. Koltuk arkası ekranda türlü zappingden, dergi-kitap karıştırmaktan, bilumum içeçek tüketiminden-yan koltuktaki iri amcanın üzerine yarım bardak şarabı döktükten sonra içecek tüketimine ara verdim- başka pek yapacak bir şey olmasa ve 35cmlik bir yaşam alanından fazlasını vaat etmese de kıtaya ulaşmanın en kolay ve hızlı yolu halen bu demir kuşlar.

Evet, nihayet gerçekten yoldayız. Bu yola çıkmamız için bize destek veren herkese, öncelikle kocaaman ve harika ailelerimize çok çok çok teşekkürler. Veda partileri, duygusal ve şahane finansal destekler, hediyeleriniz, mailleriniz ve ilginiz sayesinde seyahatimizi daha yola çıkmadan büyük bir eğlenceye çevirdiniz.

Bir teşekkür de Burak ve Totoro'ya. Birbirinize iyi bakın çocuklar, sizi çok özleyeceğiz.

Sizi çook seviyoruz, bizi sakın merak etmeyin, tek parça ve hafiflemiş olarak 17 Mayıs 2010’da Atatürk Havalimanı’nda olacağız.

Bekleriz… Gelecek yazı zooda New York sokaklarında


4 yorum:

  1. haset etmiyorum ama özeniyorum:) iyi şanslar.

    ilk gezi yazılarınızı merakla bekliyorum.

    YanıtlaSil
  2. Hehe,
    Gazanız mübarek olsun gençler. Ama bence gezmeye hiç gerek yoktu. Boşu boşuna masraf. Herşey internette var zaten...

    YanıtlaSil
  3. şemşiyeşiz şokağa çıkmayın!
    Çıplak ayakla latin amerikalarda dolaşmayın, üşümeyin sakın!

    YanıtlaSil